Familoki
Twarze wiekowych kamienic,
oknami szyb spoglądają
na zmiany, które ich otaczają.
To co widziały i słyszały
za drzwiami kamienic.
W piwnicach zamknięte,
słoje dramatów wojennych
na strychach suszą
się wspomnienia.
Drewnianymi schodami
to w górę to w dół
skrzypi śląskich
familoków czas.
autor
danka27
Dodano: 2010-07-13 14:14:02
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Po przeczytaniu tego wiersza przypomniała mi się
piosenka;"Pyk, pyk, pyk z fajeczki, dość, dość,
gołąbeczki, fajeczka, ogródeczek, ławeczka
gołąbeczek". Tak, te stare, wiekowe familoki. Dobry
wiersz, wspomnienia.
wspaniale pokazany obraz śląskich familokow który
niestety idzie w zapomnienie .Gdzie się podziały domy
z czerwonej cegły okna pyszniące się bielutkimi
firankami ławeczki przed domem na których siadali
starzyki żeby porozprowiać ło grubie i gołymbiach .Och
niejednemu z nich łezka zakręciła by się w oku
Jest jakaś wyjątkowa prawda w tym wierszu.
I spokój.
I wyjątkowa atmosfera spotkania z historią.
Ale są i haniebne błędy, które trzeba poprawić; zaimki
rzeczowne - groch z kapustą (np.: "na zmiany, które
ich otaczają.").
Doskonały minimalizm wypowiedzi, pochwalam to -
wybijający się wierz.
Po poprawieniu będzie perełka.
Znam te opisane sytuacje tylko z opowieści rodziny
mieszkającej na Śląsku i z filmów. Świetny wiersz.
Pozdrawiam
oto prawdziwy Śląsk..tamtych czasów....brawo....
"W piwnicach zamknięte,
słoje dramatów wojennych
na strychach suszą
się wspomnienia." świetny obraz z tamtych lat a czasem
nadal aktualny :-)
Witaj! Interesujące metafory. :)
familoki,kiedyś tetniło w nich życie, dzisiaj smutek z
nich wygląda :)
Okna pomalowane na czerwono, a w oddali- malutka
szopka, gdzie są króliki. A strychy to przeogromna
składnica rodzinnych pamiątek. Serdecznie pozdrawiam.
Brawo.Dobry wiersz.
witaj, ładny wiersz,ciekawe metafory.
"oczami szyb patrzą smutne familoki".
wiersz trafia i urzeka. pozdrawiam.