Felix

Dla Kasi

Felix
Wczoraj,Felix ten z Austrii,stanął na platformie swojej kapsuły
Powiedział,wracam do domu i skoczył ku ziemi z nieba
Gdybyś zechciała tak skoczyć na Środulę,lub lepiej wprost na Grottgera!
Z bolesną zazdrością patrzałem jak zbliżał się do domu
Łzy mi pociekły,bo sobie wyobrażałem,że to Ty zmierzasz do nas
Wiedziałem,że to niemożliwe,ale łzy dalej płynęły
To nie balon Cię wyniósł w przestworza,a los przeklęty dla Ciebie i dla mnie
I nie dał Ci zapasowego spadochronu.
Tu już nie wrócisz,więc wędruj sobie po nieznanym mi świecie
Na tych drogach gdzie bywałaś stawiaj drogowskazy bym łatwiej
Znalazł szlaki,po których się przemieszczasz
Tu na ziemi chodziłaś własnymi ścieżkami,wiem
I dlatego nie będę musiał Cię szukać i w piekle ,w niebie
Bo to nie były miejsca dla Ciebie przeznaczone
Przyjdzie taki czas,że na odwrót jak to Felix zrobił
Odbiję się bez spadochronu i balonu od tego przeklętego świata
I wedleTwych drogowskazów będę zmierzać do Ciebie.

autor

troilus

Napisany: 2014-05-16 Dodano: 2015-07-16 18:29:29

Ten wiersz przeczytano 959 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie