Figlarna wyobraźnia

Kołyszę się na huśtawce marzeń,
czubkiem nosa dotykając nieśmiałych chmurek.
Podszczypuję w promienie uradowane słońce,
delikatnie łaskoczę wciąż nie oswojony wiaterek.
Z gwiazdami śpiewam zakazane piosenki,
tańcząc z księżycem wesołą cha-che.
Jeszcze beztrosko denerwuję kometę,
ciągnąc ją za srebrzysty ogon.
Zalotne spojrzenie wysyłam do Marsa,
puszczają przy tym do pięknej Wenus oczko.
I już mam startować z meteorami
w wyścigu po niebie,
gdy słyszę...:
"Dziecko wróć już na Ziemię."

...bo odrobinę dziecka jest w każdym z nas...

autor

Art_Madzia

Dodano: 2009-01-12 09:53:42

Ten wiersz przeczytano 968 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie