Finezje
chłopiec w aksamitnym ubranku
nieśmiało patrzy w zaczarowany
obiektyw drewnianej kamery
wielkie ciemne oko strzela ogniem
strach krążył jak duża mucha
rozdmuchane świetliste jęzory
przez lata budziły nocami
dorosłeś naznaczony smoczą
wyobraźnią i błyskiem magnezji
oswoiłeś dziecięce lęki
dzikość złagodziłeś obyczajem
mocny człowieku z czasem każdy liść
blednie słyszę aksamitny szelest
pod stopami - zapowiedź żałoby
Komentarze (41)
świetny wiersz
jak kończy się dzieciństwo, lęki małego chłopca
teraz wyrósł na silnego mężczyznę
miłego dnia:)
Pięknie i czytelnie wierszem opisane życie.
Miłej niedzieli.
Dobry wiersz:)
Charakter i uczucia kształtujemy już od msłego, jeśli
w tym czasie doświadczamy złych przeżyć, zostają w
pamięci czasem na zawsze, wpływając na nasze
zachowanie w późniejszym życiu i naszą wyobraźnię...
pozdrawiam w niedzielny ranek
Smocza wyobraźnia to nic dobrego, zatem wiersz wyrzuca
z siebie trudną problematykę, ze spokojnym i
ostrzegawczym zakończeniem.
Scenka z fotografem to epizod, mający uwypuklić
nadwrażliwość dziecięcia, który w dorosłym życiu chce
zrzucić nabyty balast. Smocza wyobraźnia nie
przysparza przyjaciół i zrozumienia. Mocnym
człowiekiem chce być, a przecież wszystko ma swój
kres,codziennie zadeptujemy aksamitne ideały.
Wspomnienia, do terazniejszosci, kiedy to, z chlopca,
na fotografii, wyrosl "mocny czlowiek", pochylajacy
sie w stone smierci.? tak odczytalam, Twoj dobry
wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Świetny wiersz o emocjach, które kierują ludzkim
zachowaniem na różnych etapach życia począwszy od
chłopczyka aż po dojrzałego, mocnego mężczyznę!
Wywołuje refleksję.
Dziękuję Jutto za odwiedziny i pozdrawiam na
relaksująca nockę:-)
przemiana i pokonywanie lęków można liczyć na
przyjaciół Pozdrawiam:))
świetny Twój wiersz i w treści i w formie...:)
Bdb ciekawy wiersz, o tym jak dziecko zmieniło się w
mężczyznę,
o fotograficznej pasji, o tym jak lęki znikały, a co
do żałoby, to nie wiem, czy nie jest to pożegnanie ze
starą technologią, a powitanie nowej, gdy aksamit też
już nie jest modny,nie wiem czy dobrze odczytuję, to
czy siak wiersz mi się podoba ma swój klimat i jest
wpisany w jakąś konkretną historię.
Pozdrawiam serdecznie:)