Fluorescencyjny absurd

w moim mieście ulice
są szare i brudne
słowa i dni
są tak okrutne
i to co najbardziej
liczyć się może
jest na zewnątrz
na dworze

nie widzisz blasku słońca
niczego nie wiesz do końca
pijesz piwo palisz fajki
czekasz na księcia z bajki

pesymistyczny obraz masz przed oczami
ciągle żyjesz nierealnymi złudzeniami
egzystencja monotonicznością się staje
tak jest naprawdę, to się nie wydaje

i tylko jedno się dla Ciebie liczy
walczyć jak lew wydać dźwięk dziewiczy
zniszczyć i zabić nic nie zostawić
być najlepszym z najlepszych
pozostałych...

lecz uważaj na moje marzenia
w których nic się nie zmienia
sen realnością się staje
codziennie wstępuje w marzeń raje

i pamiętaj to o czym ci kiedyś mówiłem
ze swojej twarzy niewinność zmyłem
odnajdę swobodę, słońce i deszcz
a tobie pozostanie zimny dreszcz

autor

daniel

Dodano: 2007-05-01 23:52:26

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie