Forte pragnienie, z dzwiękiem...

~|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|_|~ ~~~~~~~~~~~~\o/~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Muszę zagrać na fortepianie!
Słyszę tą myśl, jak koguta pianie
Zrywa mnie z letargu
Rzucam swe zakupy na targu
Pędzę z werwą niczym para w tangu

Nie jest znana mi technika
Na temat błędów polemika
Ale natura jest jego dzika
Dostaję z jej pragnienia bzika!

Nie są znane mi utwory
Chopinowskie doskonałe twory
Nie znam nawet prostych nut
Emocji płynie szalony nurt:
Muszę zagrać na fortepianie!
Słyszę z duszy to wołanie

Dusi mnie to pragnienie
Wduszam zatem moc w me dłonie
Niech kaskada dźwięków zapłonie!

Spełnij me marzenie panie;
Poczuć moc przy fortepianie
Nieważne co się potem stanie
Chciałbym chwili dać uznanie
Chcę zatonąć w dźwięków pianie...

Klawiszem uderzenie
Potężnym dźwiękiem upojenie
Duszę wkładam w palca skinienie
Rzeczywistość przemieniam w brzmienie...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

autor

uUulotny

Napisany: 2006-02-04 Dodano: 2006-02-04 19:24:51

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie