Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Gdy byliśmy jednością

Pośród nocy gdy byliśmy jednością
ciała w kroplach potu szukające wytchnienia
całowałem twoje skronie twe włosy
swoim szeptem kierowałaś me dłonie ku rozkoszy mapom

Nawet ksieżyc choć po trosze zmęczony
srebrne spojrzenie ku nam słał w zawstydzeniu
twoja nagość na nieboskłonie pościeli
ofiarując ci każdy swój oddech umierałem jak anioł

Żądza w poświacie twych spojrzeń
kiedy lekkość dotyk ust jak zbawienie
niezliczone objęcia przybite do krzyża mej nadziei
naznaczony chwilą płomień i wiara że będziesz na zawsze

Twych dotyków wciąż zaklętych w pamięci
kiedy obraz twój na zawsze wspomnieniem
twoja twarz odbita na kalce mej poduszki
i zapachem ciała zmysły stały się niewolnikiem którego

To ty..

Nie umiem zapomnieć, zrozumieć
odeszłaś zapominając powiedzieć dlaczego...

autor

zatracenie

Dodano: 2007-10-02 00:08:10
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 25
Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

serce w kryzysie serce w kryzysie

Może sama nie wiedziała dlaczego, może chciała nie
powiedzieć. Na pewno jednak nie zapomniała.

ula2ula ula2ula

wiersz wykazuje wspólnotę pełną w miłości Piękny
delikatny erotyk sugestywnie napisany.Wiersz bardzo
mnie wzruszył

piguła piguła

Całość przeurocza, choć w miejscu (Żądza w poświacie
twych spojrzeń
kiedy lekkość dotyk ust jak zbawienie) nieczytelna dla
mnie jest "kiedy lekkość dotyk ust" piszesz o lekkości
dotyku ust? jeśli tak , to brakuje mi tu albo
przecinka, albo lekkość "dotyku" ust jak zbawienie. Ot
piszę o swoim wrażeniu. Pozostałe strofy inspirują
tylko do zachwytu! Brawo

Wanda Molik Wanda Molik

wiersz pokazuje całe zatracenie w miłości, z której
nie można się wyzwolić ...zapomnieć
zrozumieć...uznanie za treść ciekawie ujętą w słowa

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

piękny wiersz choc zroszony kropelkami smutku, znawcy
poezji twierdzą ze nie powinno pisac sie wierszy, gdy
uczucia w nas są zbyt wyraziste, ale ja chyba własnie
takie wiersze wole, kiedy litery sa zbyt gorące lub
zimne, pachna, mają kolory i ogromną ilośc duszy,
niczym pieczątka naszego wnetrza...

(OLA) (OLA)

jejjjjjjjjj erotykiem zapachnialo nie
powiem...subtelny hmmmmm pelen ciepla tylko ten sputek
az rani...mimo to z usmiechem :)

gladius gladius

Piekny leciutki zwiewny wiersz.Tyle w nim miłości o
zabarwieniu erotycznym.Podoba mi się lekkość słowa.

góra góra

Zachwycający erotyk! Piękna metaforyka, delikatność,
lekkość, erotyka w świetnym wydaniu. Ujęła mnie
szczególnie ta twarz na poduszce przekalkwana...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »