Gdy im ciebie zabraknie…

Wiersz powstał w 15 minut przed dzisiejszym spotkaniem pożegnalnym mojej przyjaciółki i imienniczki, która właśnie odchodzi na zasłużoną, nauczycielską emeryturę :)

Witaj w gronie emerytów
miła koleżanko.
Pożegnania czas dziś nadszedł
z własną filiżanką,
która wiele lat służyła,
gdy po lekcji trudnej
wypijałaś łyków parę
kawy całkiem zimnej.

Pożegnać też dziś się przyszło
z korytarzem długim,
który żwawo przemierzałaś
w czas dyżuru żmudny.
Gdyby dodać kilometry
dyżurnych spacerów,
długodystansowcem jesteś
w chodzeniu bez celu.

W każdym calu zawsze byłaś
profesjonalistką.
Wychowawcą, koleżanką
i osobą bliską.
W pracy nikt ci nie dorówna
oddaniem dla sprawy,
zaangażowaniem wielkim,
nie dla zysku, sławy.

Gdyby wszyscy emeryci
tacy jak ty byli,
nikt nie chciałby już pracować
dłużej ani chwili.
Ty każdego małolata
energią pobijesz,
gotowością do działania
w niejednej dziedzinie.

Nie ustawaj w aktywności,
gdy szkołę opuścisz,
by następców swoich przyszłych
do działania zmusić.
By gdy ciebie już na dobre
w tej szkole nie będzie,
ktoś powiedział z żalem wielkim:
Małgośki brak wszędzie.

Zapis wymuszony możliwościami portalu...

autor

fatamorgana7

Napisany: 2018-06-14 Dodano: 2018-06-14 18:06:35

Ten wiersz przeczytano 8376 razy

Oddanych głosów: 72

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Szkoła Okazje Zakończenie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie