Gdy jesteś człowiekiem

(tylko człowiekiem)

Milion słów i milion łez
Jedno rozstanie, w ogrodzie bez
Śpiewem ptaków zaczyna swą opowieść snuć
W morzu uczuć kolejną intrygę knuć

Wielka miłość- znamię ukochanego stwórcy
Życie- udręką przed zbawiennym powiewem śmierci

Myśli niezliczone
Wśród ludzi rozciągnione
Oddają hołd istnieniu
Nazywają wszystko po imieniu
Pragną wkraść się na odległe wyspy zapomnienia
I dać źdźbło nadziei
By słońce jeszcze raz pogłaskało swą dłonią
Zamknięte powieki człowieka.

Uwierzył – zamilkł i odwrócił wzrok…

autor

FlowerGirl

Napisany: 2005-09-26 Dodano: 2006-08-04 11:22:47

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie