Gdy moja noc dniem się stała...

Dla tych wszystkich, którzy nie lubią się budzić.

Gdy moja noc dniem się stała,
księżyc zszedł z nieba, gwiazdy się skryły,
noc mi ze sobą skrzydła zabrała,
a senne skrzypce słońcem zaskrzyły.

Gdy moja noc zniknęła tak szybko,
światło za oknem przegoniło snu resztki,
stało się jakoś nijako i płytko,
otarłam z twarzy gwiazd srebrne łezki.

Gdy moja noc odpłynęła leniwie,
paranne rosy na trawę wstąpiły,
łapałam wszystkie krople tak chciwie,
a mimo wszystko sny mi utopiły.

autor

Yenna

Dodano: 2005-08-16 12:57:26

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie