Gdy opadnie kurz

Znajoma, martwa twarz,
Poznaję ją z obrazka,
To chyba mój tata,
Mój ostatni prezent od niego.
W słońcu oczy mego brata,
Błyszczą jakby w łzach.

Gdy opadnie kurz,
Odnajdę ciała,
I zbuduje z nich,
Niezniszczalny schron.
Gdy opadnie kurz,
Pochowam dom rodzinny.
Gdy opadnie kurz,
Podniosę głowę,
Spojrzę w przyszłość.

Ciało młodych kochanków,
Nie będzie już razem.
Nic nie cofnie słów,
Nikt nie zgasi płomieni,
Gdy opadnie kurz,
Gdy wycieknie żółć,
Z próżnych głów.

autor

kruk

Dodano: 2008-01-04 17:14:35

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie