Gdyby tak...
Ramiona Twe oblec
w pióra skrzydeł anielskich,
otulić się spojrzeniem
porannego nieba oczu Twych spokojnych,
z myśli wianek tęsknoty słodkiej utkać
i przyozdobić wszystkie górskie pragnień
szczyty.
Ponad siebie wzbić się
do chmur puchatych,
na kaskadach strachu skakać
wierząc, że gdyby tak..
autor
Virgo
Dodano: 2009-01-11 19:20:21
Ten wiersz przeczytano 495 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Dodałas skrzydła marzeniom, kto wie moze wlasnie tak
wyglada niebo , twe slowa sa tak delikatne jak puch a
jednoczesne tak szczere i zapadajace w pamiec, ogormny
plus dla ciebie.
Piękny wiersz :)
Uskrzydlone marzenia płyną tu ku obłokom, pozdrawiam.
Piękne słowa, malownicza tęsknota i nadzieja wielka, a
wiara, wiara góry przenosi…
kiedy zaglądam do Ciebie wciąż się nie mogę naczytać
...
tchnęłaś tymi słowami nadzieje w serca :) pięknie
....mogło się udać , to pewno świat by do Was należał.
Ładny wiersz i na pewno jest w nim pewien rodzaj
optymizmu i nadziei .
Wiersz napisany sercem.Pozdrawiam
Delikatny klimat wiersza, bardzo dobrze się czyta...
Można się rozmarzyć!
Pozwoliłeś mi się rozmarzyć :)
i pewnie była by to najpiękniejsza istota i
najwięcej kochana każdy by ją kochał i najpiękniej
była by ubrana plus
tak delikatny... a w głąb duszy zapada
Wiersz napisany na duży plusik.