Gdybym była Twoim niebem...
Ze szczególną dedykacją dla Wiktora Bulskiego, z podziękowaniem za wspaniałe komentarze i inspirację...
Gdybym była twoim niebem,
Siódmym - to ma magię w sobie,
Sadem pełnym rajskich jabłek,
Tam, gdzie Pan Bóg to też czlowiek
Gdybym twoim niebem była
Błękitniała migdałami,
Tam, gdzie słabość to też siła
I gdzie Pan Bóg między nami
Gdybym snem o raju była
Śpiącym cicho pośród powiek,
To bym puentą się ziściła
Że to niebo mamy w sobie...
Komentarze (9)
Bardzo przyjemne podziękowanie.
Pozdrawiam ciepło :)
Wiersz z dedykacją ma moc. Czuć ją w każdym wersie :)
Niezwykle przyjemny wiersz.
Super ciepły. :)
Pozdrawiam z dużym podobaniem:)
Ależ miło i pięknie tutaj :) Pozdrawiam serdecznie :)
Grazynko! dziekujęCi serdecznie:) (- z czego widać, ze
zaglądam... (- pod mily mi jakos - wskazany "adresik",
- jak i to, ze - przeciez - wcale podziękowac Ci - nie
musialem)- a jednak...
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz, dedykowany.
Pozdrawiam serdecznie Autorkę i Wiktora:)
Wiersz ładny. A jeżeli idzie o przesłanie - zawsze
można spróbować.
no - tak! - jak zwykle - wypada przeciez - pamietac.
dziekuję - chyba jak kazdy - zza piękny - piekny od
samych podstaw - wiersz. - no i za te - wyrozniająca -
szczegolną dla mnie dedykację.
dziekuję Ci - "sael":) - gdyby cala rzeczywistosc -
mogla być - jak z twojej bajki...
Takie "coś" - takie jest - i takim jesteś. - chociaz -
znamy się tylko z patrzenia. - Piekne jest niebo
Twoich wierszy... - Sael.
i to jest - i pozostaje prawdą - niezaleznie od
wszystkich pytań - dotyczacych wielu spraw. - takze
pytan o Ciebie... - i na pytania te - chyba jedynie -
Poetka (jako Poetka Sael) odpowiada mi.
Nie chciałby - aby resztę pytań - pozostawic -
zamykając się - milczeniem.
no coż... - pozostaje mi jedynie (- zgodnie z
tesknotą...) - serdecznie:)