Gdybym umiała
Gdybym umiała powiedzieć co czuję
Nie kryłabym w sobie już nic
Ale życie wymaga od nas zbyt wiele
Nie potrafimy korzystać z chwili
Nasze nadzieje usychają
Jak polne kwiaty wraz z przyjściem lata
Kochamy się w rosie o poranku
Nie wiedząc że wschód jest zawsze inny
Licząc na szczęście dobrą passę ...
Szukamy siebie gdzieś w nieznanym
Jesteśmy bezduszni gdy chcemy coraz
więcej
Każda porażka rzeźbi w nas nowe
doświadczenia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.