Gdzie jest człowiek?

Gdzie jest człowiek?

Chodząc codziennie po szarych miasta mego ulicach
Szukam wśród mijanych twarzy, jasnego oblicza
Wypatruję w tych oczach ludzkiego spojrzenia
Lecz, niestety, w większości oczu poza pustką cierpienia
Nic więcej już nie ma

Więc chodzę codziennie po moim tym mieście
I wierzę, że kiedyś odnajdzie się wreszcie
wśród tysięcy ludzi
Choć jeden człowiek, którego uśmiech szczery
uśmiech u innych obudzi

I zaczną wtedy po chodnikach miasta
Spacerować nie mumie
a nasz ludzka rasa

autor

sapereaude

Dodano: 2007-07-03 10:41:09

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie