gdzie jesteś ma Wiosenko?

dzikie pszczoły w poły śpiące trące,
co dalsze jesienne i senne i pachnące
trawniki, kwiaty i rabaty zielone; ach słodki miód!
w pośpiechu podróżnym i różnym jak brzasku cud
biegnę z próżni, kto odróżni czy to w tej chwili
już choćby najmniejszej, pełniejszej treli
to wszystko trzeszczy i kleszczy, spod ziemi
wzroście w oczy, przetoczy i barwą rozmieni.

nie szkoda; uroda wzgardliwie dokładna
och nigdy na oślep i lepi i czepi się bezradna
krucho i wyniośle winorośle pnie głowę w górę,
choćbym szalony w pokłony i z ziemi w chmurę
wznoszę się doprawdy by pobladły twe usta
różowe, pąsowe, pijane, nieznane, ma rozpusta
gdy całować je zdołam, podołam o wiele za wiele
raz jeden milczeniem i cieniem przy twym ciele.

autor

marti@wiersze

Napisany: 2007-03-25 Dodano: 2007-03-26 11:51:34

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie