Gdzie ta wiosna
Do wiosny wciąż daleko
ziemia pod pierzyną
kryje twarz mrozem ściętą
razem z oziminą
Marzy jej się na pewno
świat w słońca promieniach
ociera łezkę rzewną
pod wpływem wspomnienia
Chciałaby się wyzwolić
z uścisków zimowych
i nacieszyć do woli
uczuciem odnowy
A gdy wreszcie usłyszy
skowronka nad niwą
po tej zimowej ciszy
będzie wprost szczęśliwą.
autor
zofia
Dodano: 2013-03-19 14:39:29
Ten wiersz przeczytano 4596 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
nieciepliwimy się wszyscy:)
ładnie:) pozdrawiam słonecznie :)
Na próżno szukać wiosny gdy zaspy po pachy:( Lekki i
przyjemny wiersz.
Podoba mi się, ładnie zbudowany klimat oczekiwania na
wiosnę, ciekawe rymy, ładna melodyka czytaniu i
dopracowana forma z zastosowaniem wersów różnej
długości w układzie naprzemienny. Podoba mi się :)
Kto by nie chciał już wiosny ech.Pozdrawiam
Witaj Zofio:)
Pytasz; gdzie wiosna?
Zima nie odpuszcza a wiosna już czai się za rogiem:)
Pozdrawiam jeszcze zimowo.
fajnie opisany wiersz pozdrawiam
Tęsknota za wiosną chyba każdy z nas ją ma:)))
No niech w końcu usłyszy!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=rK7fBJN9D3k
Ładnie wyrażona tęsknota za wiosną.
Myślę, że wszyscy jej wypatrujemy z niecierpliwością.
Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
No właśnie! gdzie? Pozdrawiam serdecznie:)
"A gdy wreszcie usłyszy
skowronka nad niwą"
Jaki to przeuroczy zwrot.
Witaj zofio:) Ja też czekam na nią, jak wszyscy:))
Ładny wierszyk na ten temat, pozdrawiam cieplutko-:)