Gdzieś pomiędzy
czarną nicią
oplata mnie
na wskroś
trzyma niechcący
jak paczkę zapałek
i śmieje się w twarz
przełykam posłusznie
porcję zdziwienia
jak gdyby nigdy nic
niebo paruje mi
nad głową
między pewnością a kłamstwem
zawieruszyłam się
jak zawsze
zbyt blisko
żeby odejść
autor
waffelka
Dodano: 2015-08-06 17:45:44
Ten wiersz przeczytano 2057 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Gdzieś pomiędzy...
Prawdziwy, refleksyjny wiersz!
Urzeka.
Puenta świetna.
Jestem pod wrażeniem.
Serdecznie pozdrawiam
Ciekawy, metaforyczny, poetycki przekaz, to
zawieruszenie między kłamstwem, a prawdę jest dość
niepokojące, msz...
Pozdrawiam serdecznie.
ostatnia zwrotka poruszyła moja wrażliwość
pozdrawiam waffelko
Ech to nasze życie między kłamstwem a prawdą. Świetny
wiersz☺
wstrząsający wiersz, mocno boli i przenika na
wskroś...
Między prawdą, a kłamstwem. Pozdrawiam.
Bardzo pomysłowo. Podoba się.
Pozdrawiam.
Zawsze istniała jakaś granica.Pozdrawiam
szczere
Dylematy, niepewności, zawieszenie...
Trafnie ujęte
Pozdrawiam
Dziękuję Wam kochani za tak miłe słowa;-)
świetnie ujęte odczucia - oryginalne metafory - dla
mnie bardzo ładny wiersz.
Wszyscy żyjemy między prawdą a kłamstwem. Podpisuję
się pod komentarzem lotki :) Pozdrawiam :)
Niesamowite jak pięknie, poetycko i trafnie wyrażasz w
swoich wierszach...mnie! :-)
I nie tylko z tego powodu sądzę, że to świetny wiersz!
:-)
Pozdrawiam ciepło :-)
Oryginalnie oddane zawieszenie. Parujące niebo (
zamiast ziemi) intryguje, jakby wszystko stanęło na
głowie. Nurtująca konkluzja : "zbyt blisko
żeby odejść". Duży plus za całość :)
Pozdrawiam!