Gentleman
Witaj ślicznie, sporo czasu,
od ostatnich to wakacji?
Jak się miewasz, co nowego,
tak samotnie na kolacji?
On nie przyszedł na spotkanie?
Tak mi przykro. Mogę pomóc?
To drobnostka, pozwól proszę
abym odwiózł cię do domu.
Że już późno? Nie po drodze?
Moja miła to nie szkodzi.
Kelner! Płacę, gdzie rachunek?
Pani ze mną już wychodzi.
Tu jest szalik, zimno trochę,
suknia lekka, wieczorowa
i ten deszczyk siąpi groszkiem,
pod parasol się mój schowaj.
Nie, no jasne, oczywiście,
nikt tu o tym się nie dowie,
mnie ktoś kiedyś też wystawił,
takie czasy, taki człowiek.
autor
pistacjowychłopiec
Dodano: 2010-09-15 02:58:41
Ten wiersz przeczytano 2551 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
tylko gdzie takich gentlemanów szukać ?
Ładnie myśl poprowadzona i obyczaje zdrowe zapomniane
a przybliżone Dżentelmen to przyjazny,tolerancyjny
człowiek.Człowiek z dobrej rodziny z tradycją,to
klasa kultury Pozdrawiam:)
witaj, zdarzają się i takie rozczarowania.
ale to nie peszy "zawodnika". można się
uśmiechnąć ładny wiersz, podrawiam.
samo życie...ciekawy dialog
Dla mnie klimat wiersza jest wesoły. Chociaż prosto
napisany bardzo mi się podoba. ;)
bywa i tak, pięknie opisana historia