Głód życia

"W ciemności, w czerni nicości,
Boję się wstać i otworzyć oczy.
Mimo braku światła- jasności,
Wyobraźnia działa jak szalona, umysł mroczy
Dziwnymi wizjami, budzącymi lęk i niepokój.
...
Zamiast kawy- krwisty napój,
Zamiast chleba- człowiek, któremu kłamać trzeba,
Że nic mu nie będzie...
Tymczasem życia, rodziny, wszystkiego się pozbędzie!
Dla mnie, a raczej z mojej winy,
Bo zgłodniałam i zabiłam...
Na nic tutaj przeprosiny...
Nie rozróżniam już jawy od snu,
Dlatego nie śpię, nie jadam, nie piję,
Lecz mimo braku życia,
Jakimś cudem żyję..."

autor

Kimagure

Napisany: 2006-08-08 Dodano: 2006-08-12 00:42:03

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie