gołębica
o północy krążyła po balkonie
jakby nie mogła znaleźć
sobie miejsca
nie miała dokąd się udać
jakby wszędzie już była
cała się trzęsąc
w kruchości
bielą
błądziłem za jej
nieobecnym wzrokiem
zgadnij co w niej widziałem?
wszystko
autor
serce w kryzysie
Dodano: 2019-11-14 02:08:05
Ten wiersz przeczytano 767 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Piekny wiersz...
Bo kobiety są jak gołębice. Nie należy podcinać im
skrzydeł. Pozdrawiam serdecznie.
wszystko jest w nas
jesteśmy wszędzie
gołąb jest we mnie
jestem gołębiem
;)
Świetna miniatura.
Witaj.
Odkrycie bogactwa wnętrza, to piękne.
Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam.:)
Niby nic, a tak WIELE!
:)
Ukłony pozdrawiam!
Piękny wiersz!
Utożsamienie...
Pozdrawiam ciepło :)
...a może to był Duch Święty?
ciekawe spostrzeżenie.
Ciekawy wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
To byłby pierwszy mężczyzna, który na wskroś przejrzał
kobietę. :)
Udany wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.