Gołębie
Przybyły dwa gołębie,
nad potokiem usiadły,
łaknące mocno wody
kąpią się dla ochłody.
Iście rajski obrazek,
gruchających turkawek.
Gdy gruchają wesoło,
patrzą czujnie wokoło.
Synogarlice siwe,
małe, a takie żywe.
Bije od nich miłość
oraz pokój i radość.
Widok rodzi zadumę...
Umysłem nie pojmuję,
że wśród ludzi nienawiść
i taka wielka zawiść.
Warszawa, 15 września 2019 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2019-11-09 11:38:56
Ten wiersz przeczytano 1366 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Bardzo dziękuję za wgląd i czytanie.
iście rajski obrazek :)+
miłego dnia, Joanno :)
W przyrodzie widać miłość, mądrość, sprawiedliwość i
moc Stwórcy. Zachodzi więc pytanie, czy jesteśmy jej
częścią? Na ziemi tylko Pismo Święte zna odpowiedź. :)
Joasiu, zapodałaś dobre przykłady do refleksji.
Pozdrawiam
Ja też. Bardzo dobry i mądry wiersz:)
Gołąbeczki, gołąbki wzorem miłości i wierności :) Mówi
się o kochającej parze, że "gruchają" sobie jak dwa
gołąbki ;) Skąd bierze się ogrom nienawiści czy
zawiści nie pojmuję...
Pozdrawiam serdecznie :)
poeci to siewcy miłości i pokoju,,pozdrawiam:)
Pięknie i dobra puenta. Pozdrawiam serdecznie.
marcepani, Sotek: dziękuję i pozdrawiam :)
Dobra życiowa refleksja. Masz rację, tylko wśród ludzi
potrafi być zawiść i nienawiść.
Pozdrawiam.
Marek
- ładnie wyrażona myśl, na pociechę dodam, że wśród
ludzi nie wszyscy to wilcy...
waldi1 - dzięki za komentarz :)
Mgiełka028 - cieszę się :)
Kobalt - również pozdrawiam :)
mariat - serdeczne dzięki :)