GOŁĘBIE GROZY.
Inspiracją do napisania wiersza była książka „Dywizjon 303” oraz film „Bitwa o Anglię”.
Nurkują gołębie spod obłoków,
ogniem grozy tnąc powietrze.
Języki ich płomienia głoszą,
że grzech i zbrodniarzy zetrze.
Wiara w tragizm się zamienia,
stos wybierając sobie co dnia,
w ogniu - co ma wyzwolić z ognia.
Dlaczego więc męka
- czy z miłości cała ?
- z niebywałego jej imienia ?
Nie - z dłoni co utkała
koszulę z grozy i płomienia.
Siła człowieka nie zedrze jej z ciała.
Żywot westchnieniu upodabnia,
ogień - krwiożerczy w pysku ognia.
autor
nico98
Dodano: 2008-01-04 00:00:08
Ten wiersz przeczytano 881 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
hmm..ciekawa metafora ..koszula grozy i
płomienia..Temat wiersza mimo upływu lat wzbudza silne
emocje..ciągle ważny i aktualny..
groza gdy ciepły płomień w wojnę mózgów się zamienia a
także motywy działań i losu człowieka .Jestem pod
wrażeniem wymowy metafory wiersza
Oddajesz sile przezyc pilotow mistrzow oddajacych
zycie za europe, teraz podobnie rzolnieze walcza,
szkoda tylko ze zadko czlowieczenstwo im za to
dziekuje... - S. z rodzina
Przyznam, że jestem pod wrażeniem.
Dramatyzm i temat nie byle jaki sprawił, że
zatrzymałam się na dłużej...
+
bardzo dobry wiersz
Powiem krótko...Majstersztyk poezji..brawo..nic
dodać,nic ujać..
Fajny temat, wiersz dynamiczny i pełen takiego uroku
ze tylko czytać i czytać :)
Gdyby nie to wprowadzenie do tematu,nie wpadłbym ze tu
chodzi o słynna kampanie polskich pilotów na arenie 2
wojny światowej.Walki pilotów polskich i sława czynów
na wszystkich frontach 2 wojny światowej dobrze się
przysłużyła naszej historii. Bardzo dobrze ze się o
tym pamięta.Juz z twojego wiersza widać te grozę
dokładnie,a napisałeś tak jakbyś to sam przeżył.
Wspaniale..Najlepszego..
Pamietam ten film hmmmmm ksiazke bardziej jakos za
mgla...co do wiersza chyle czolo udalo się Tobie
stworzyc obraz tak porywajacy i te golebie hmmmmmm a
nie orly bravo!...z usmiechem:)
Młody17 powiedział wiele, Dodam,ze czytałam książkę z
zapartym tchem.Słyszałam ten krzyk, który spadał w
kominy ten grymas, który sie topił w kabinie maszyny.
Dlatego...dlatego
Wiersz metaforyczny, pełen grozy i dynamiki, doskonale
odzwierciedla tragedię tamtych dni, pilotów w
płonących maszynach nad Anglią, wodza III Rzeszy na
kolanach przed zbroczoną w krwi Europą zjednoczoną w
walce o wolność. Jest jednym z najwartościowszych
wierszy w ostatnich dniach na beju.
Przyłączę się do Innych w Uznaniu za dobre oddanie
Klimatu :o))) Wiersz jest inny - pełen lotu.
tak, to pasuje do treści "Dywizjon303", udało Ci się
oddać klimat tamtejszych dni grozy i nienawiści do
wroga.
ostatnio z synami przeglądamy płyty z kolekcji o
bitwach powietrznych, a pana wiersz sprawił, że
poczułam sie w środku tej bitwy...bardzo ekspresyjny i
obrazowy
świetny wiersz..pełen grozy..wspomnień z II wojny..ile
niepotrzebnych istnień ile stosów w płonących
maszynach..wiara zmierzyła się z tragizmem..tak kto ma
siłę przetrwa wszystko...