Gorycz

Proszę o chwilę zaistnienia w świecie.
O chwilę rozmowy z głębi serca.
Rozdzieliła nas otchłań przemieniająca słowa.
Mgła czarna truje dusze nasz kiedyś pokrewne.

Za dużo goryczy pochłonęła młodość naiwna.
U progu dorosłości Zycie piekłem stało się.
Zniknęły jasne krajobrazy szczęśliwej wiosny.
Otacza nas brudny deszcz i gnijące kwiaty.

Nadzieja przekleństwa zionie ogniem
Wiara wyrzuty czyni światu pięknemu
Miłość przekroczyła granice nienawiści
A idee pogrzebane zostały w pustce.

Umarła dusza, kiedyś przy Bogu stojąca.
Została tylko rozkładająca się skorupa.
Może otrzymam widmo życia straconego,
Później pójdę z wiecznym cierpieniem w dal

autor

Siestra

Dodano: 2007-07-09 12:50:49

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie