Gra marzeniami
Uczucia uśpione do tańca zagrzewam,
Unoszę w przestworza górnolotne myśli,
A kiedy powrócą na papier przelewam,
By mogły mi wszystkie marzenia się
ziścić.
Czy wolno poecie marzyć całe życie,
Choćby te marzenia nurzały się w cudzie,
Wolno tak na jawie i zupełnie skrycie,
Jeśli to nie czyni ruin w ludzkim
trudzie.
Pragnę pobudować domek dla poezji,
W którym by bezpiecznie żyła długie
lata,
Pod jego oknami ponasadzam frezji,
By woń zniewalała żywych tego świata.
Komentarze (11)
Jak pieknie o poezji, zbuduj ten domek, przyjdę
posiedzieć na ławczce i wąchać frezje. Bardzo ładny
wiersz.
bardzo poetycko to wszystko zapisałeś. Lubię taki styl
pisania - ma w sobie coś magicznego. Podoba mi się :)
ąz chciałoby sie sie zamieszkac w takim domku -śliczny
wiersz
Poecie wolno marzyć całe życie bo to on właśnie robi
należycie.Gdyby nie jego ,,wymysły''czary poezji
by...prysły :)
Wiersz przeuroczy, marzeniami spowity. Ja też
uwielbiam frezje.
bez marzen swiat bylby niczym jak ogrod bez pachnacej
frezji i bej bez Twoich cudownych wierszy
,,By woń zniewalała żywych tego świata,, - czyli tacy
jak my co serca wrażliwe mają, piękno w sobie noszą -
więcej postrzegają.
gra marzeniami może być niebezpieczna bo
wokoło nas jest pełno mocy różnego rodzaju
i będziesz myślał /a/ że w cudzie a może ogarnąć i
opentać marzenia człowieka moc nieczysta lecz
zakończenie jest w Twoim wierszu piękne"zbudować domek
i kwiaty frezje pod oknem" to nadaje tym marzeniom
prawdziwy sens
Uwielbiam zapach frezji...... pasuje do Twojego
wiersza! Naprawdę......jeszcze dzisiaj kupię do wazonu
kilka takich kwiatów.......i przeczytam go jeszcze
raz.....
Przepięknie i o marzeniach , i okwiatach, i o domku -
jak zwykle dobre rymy i rytm.
Dobrze by było zamieszkać w takim domku i tworzyć
wiersze o zapachu frezji. Dobry pomysł.