Grabarka
pokuta
po śladach pielgrzyma
docieramy do celu
spragnieni ofiarujemy siebie
na kamiennych schodach
tłum jak co rok
spasi i sochrani
idziemy do ikony
jak do okna wieczności
na górze wotywnych krzyży
jest modlitwa
w cerkiewnej pieśni
otwarte niebo
w wiklinowych koszach
święcone owoce
dojrzewają nocą
jak
ludzkie dusze
w świetle miłości
Komentarze (7)
Ikony pisane.
Są piękne, takie metafizyczne.
Tak- wiara z nią jest łatwiej, spokojniej.
z wiarą łatwiej się idzie przez życie.
Pielgrzymujemy wszyscy..., z przyjemnością
przeczytałam, pozdrawiam.
Dobry wiersz, dobrego wieczoru życzę.
Wzruszająca wędrówka przepełniona wiarą...pozdrawiam
ciepło :)
Pięknie, z przyjemnością czytam :)
Pozdrawiam serdecznie.
Z wiarą łatwiej trudy życia znosić. Pozdrawiam
serdecznie z podobaniem:)