grafomanka
wchodzę rano i w południe
wchodzę też wieczorem
kilka razy komp otwieram
i nadziwić się nie mogę
wielu ludzi bej odwiedza
bardzo wielu życiem pisze
zaglądając do ich wierszy
ja…….. zapadam w
ciszę
długo czytam porównuję
analizą się zajmuję
dziwię się nieboga srogo
oni tworzą ja nie mogę
kilku z nich mistrzami mymi
od nich uczę się pisania
formy jednak mi nieznane
ech ………dosyć
gadania
dzięki wam bejopisarze
czasu mego nie marnuję
a i myśli swoje różne
tutaj prezentuję
wszak jednego jestem pewna
z wami uczę się pisania
lub jak ktoś inaczej nazwie
grafomańskiego działania
Komentarze (6)
piszesz z taką łatwością, iż mniemam, że nie musisz
sie już od nikogo uczyć!
Czyli jesteś dokładnie taka sama... też miewam
takie rozterki... ważne jednak by pisać to co
samemu się czuje... Ładne wiersze piszesz,
sercem, czuję w nich się duszę... gratuluję... A
ten wiersz jest łatwy w odbiorze i trzyma
się tematu... jest uroczy.
witam w gronie uczących się i podpatrujących, ale
skromność przez Ciebie przemawia, bo pewnie swoje
pierwsze kroki stawiałaś wcześniej.Mnie się podoba
Twoja "grafomania".
Również uważam, że nie jest to grafomaństwo a pisanie
jak widać nie sprawia Ci wieliej trudności. Pisząc na
Beju i czytając wiersz innych nabiera się wiekszej
wprawy.
Wiersz jest lekki, dotyczy nas bejowiczów
też - podobać sie więc tym bardziej może.
Mily wiersz - chociaz autorka taka skromna ,,a nauki
nigdy za wiele...podoba mi sie.
podoba mi się piszesz z taka łatwością - że trudno to
nazwac grafomaństwem, ale kokieteria w wierszem mile
widziana - byle tylko potrafić, Ty potrafisz.