grawitacja
Między jedną samotnością a drugą
Płyniemy
Oddychamy sobą nawzajem samotnie
Rośniemy
Złote zboża szlachetne myśli
Mieszają samotność
twoją i moją
Ludziom raj się kiedyś przecież przyśnił
A serca się wciąż siebie boją
autor
agablue
Dodano: 2014-09-10 13:08:03
Ten wiersz przeczytano 824 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
nasza współczesność podana w bardzo piękny sposób
samotność we dwoje?
pozdrawiam:)
Ładnie i delikatnie.Pozdrawiam:)
"Złote zboża szlachetne myśli
Mieszają samotność"
Miłego wieczoru :-)))
W 3-im wersie wyrzuciłabym "samotnie"
ale za 2 ostatnie wersy masz ode mnie dwa plusy.
Bardzo ładne mini z metaforami.
Pozdrawiam ciepło.
Pieknie, subtelnie w mini:)
Pozdrawiam:)
Najbardziej się serca boją,gdy były wcześniej
zranione...
Ładna mini.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie i delikatnie. Miłego:-)
W końcu te dwie samotności się spotkają:) Pozdrawiam
pozdrawiam serdecznie:)
serca bija i cieszmy się z tego
Gratuluję
Piękny wiersz. Pozdrawiam:-)