Grobowiec

Z grobową nadzieją…
modle się do swej samotności
składam, co noc obietnicę
aby zapomnieć
lecz serce szepcze twe imię
…znów i znów…
zostawiłeś mi
kłamliwe obietnice miłości o północy
ognie płonącej żądzy w mym ciele
skradłeś me serce
sprowadziłeś szaleństwo na mą dusze
a potem odszedłeś…
moje niebo wyłożyło się ogniem
nie mogę przemilczeć bólu
gdy gwiazdy upadają blade
znikła połowa księżyca…
teraz każdą moją łzę zalewa krwawe niebo
bez ciebie dom to zabarykadowane więzienie
i tylko anioły ronią krwiste łzy
a ja staje się grobem swych nadziei
Miłości powinna być przeklęta

autor

Monic@

Dodano: 2007-09-22 00:08:23

Ten wiersz przeczytano 795 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie