grochowa wielkanocna

Bistro. - "Kreatorzy Smaku".
- Wtorek. (- przyjmijmy...) - 16:30.

- tuż... - obok!.. - ('za rogiem')
- na rogu... {- czerwonych beretów... - i...} - Kwiatów Polskich
z kolonii oficerskiej, z admiralskiej - z "Kościuszki" - i... (- kto to wie)

– czyli – dzień
jak co dzień. Menu – punkt pierwszy:

fasolowa z kiełbasą – 6,5 zl (– bo w ramach – dania dnia.)
(dobrze jest!) - myślę sobie... - bo - jutro...
(- też jest Dzień!)


'poproszę fasolawą. – tylko...
{- bez jaj}:
- z kiełbasą! - poproszę...'

(- nalewa...)

– 'do fasolowej – jaja
nie przewidziane'. (- tak mówi...)


mowi – z - normalnym... - spokojnym... - z jajem... - w głosie?


myślę sobie...
- (- jakby przewidziała!..)

- tylko nie wiem,
czy mówi o tych co ja – jajach nieprzewidzianych
do fasolowej
czyli – razem? - mysli – czy osobno?
- wiec - może jenak - wyprzedziła?...

- i teraz - piszac o fakcie i po fakcie
to sobie myslę, że ja – także i tego... - nie przewidziałem. - hę...

ale jest dobrze – bo jest z kiełbasą:):).

Bo co mi tam!

- i – co mi ona będzie?! - problemy jakieś robiła!.. - i kłopoty?..
- jakieś...

'nieprzewidziane'? - czy... - 'nie przewidziane?'!!!

gdy ja i tak chcę bez.
(- co zresztą – wyraźnie powiedziałem)

albo jest zaczepna... - i lubi – zwady szukać,
albo lubi wszystko komplikować...
- albo...
robi sobie jaja! - ze mnie.

A jesli – jaja ze mnie... – (lubo?...) - (ze mną{?!})...

to chyba jednak na twardo...
– bo i tak by wypadało... - jesli już - bo
1. (raz) że mowa - ewentualnie... - że - do zupy
2. (dwa ) - że powiedzała... - tonem. (-mojej... - kadrowej...)

(- jak w 1974 r.)

- czyli – jak to dawnej mawiali – bardzo... - na poważnie (takim tonem) lub - kiedyś – (takze...) - z całą mocą! autorytu – czyli... - bardziej! - 'na sieriozno'.

- a... - dzisiaj – to już na szczęscie – bardziej gastronomicznie – dla jaj. - chyba.

Pytanie – a pro pos: "kadrowa" - ta - tamta! - "moja" - "kadrowa" czyli - praktycznie i - tak rzeczywiscie... - nazywana... - "biurwą!" - z działu osobowego (vel: dział spraw pracowniczych) - trudno powiedzieć, na ile on była – 'moja' i czy w ogóle,
i na ile... - ja - byłem lub powininem być – jej.

- ale - jednak... - to zdecydowanie
- ona! - była
od - zabierania mi... - kwartalnej premii.

(a nie ja)



Do tematu – wracając... - wiadomo

jeśli gastronomia i jaja: to jaja do konsumpcji... - a nie do - wysiadywania.

- a ja - czasami... (- mam skłonność) - takze - czasami... - usiłuję!..
a to - jadnak - nie całkiem do wysiadywania.

(ani nie do obrzucania – prezydenta)

– jakiegokolwiek - prezydenta (i - jaki by on był... - lub nie był)

– ani
– jakiegokolwiek! -
dowolnego choćby i... - nawet tylko dla przykładu - prezessa!

(jakiegoś.)

– z orlenu z torlenu - czy z niku. - czy choćby i z pisu. - i niezaleznie – czy by przemawiał (byle nie w czasie jedzenia) – czy przyszedł zjeść.

Prezydent – czy prezes – tez człowiek – i – czasami – także musi...

- więc - przypadkiem
– zdarzyc się może każdemu
– że i zjesc musi - więc... – czemu – dlaczego nie temu – i takiemu – i dlaczegoby - nie tu? .



Ale - spoko! - tacę z kokilą z fasolów...
– wroć!

Tak – tacę przejałem z rąk - przemiłej... - w zasadzie... - ekspedientki
- jednak - zdecydowane - ekspedientki 'gastronomicznej'...
- jednak
- przygotowanej na wszystko - i do wszystkiego - co tylko - może być - choćby czasem - dla bezpośredniej obsługi gastronomicznej - gościa - na sali bistro - czy dowolnej restauracji.

- jednak!..

- całe te dywagacje i mantykowanie – to dopiero teraz – i – odrobine myslenia – przy jedzeniu – czyli – chwilę później.

Więc – własnie – gdy zaskoczyła. - że jaja nie przwidziane - pomyślałem...

- "a może i żal".

Ale – dobrze – że mnie zaskoczyła... - i fakt –
i - póniej także...
- "fasolówka – z jajem?" - a - grochowa?..

- taka 'wega!' na bogato?
- czyli - klasycznie (i chyba - nieklasycznie...) - grochówka po jarsku?

kto wie... - letnią porą – kto wie... - pogadać sobie mogę – i spróbować - też.

A – tak poważnie - czy głupi to pomysł – tego nie wiem , a kto na niego wpadł(?)
– to ja nie powiem.
- bo jesli pochwalic przyjdzie... – to będzie na to jeszcze - właściwy czas.

- Jak chcę – i muszę!
to gotować także porafie.

Przy płaceniu – przy kasie – bezposrednio...
odpowiedziałem tylko...

: - "To może chociaż na Wielkanoc!!!" – jakaś...

"grochowa Tradycyjna – Wielkanocna!"):)

(- 'podawana klasycznie': (po wielkanocnemu) - na ciepło... - z białą kiełbasą - i z "jajami".')

A chwile później – przy stoliku – to sobie dopiero pomyslałem – jakie ja glupoty wygaduję – i jak sobie wyobraziłem te fasolową – soute – ale w komplecie - to mało co nie parsknąłem smiechem.

- A źle by było, bo właśnie tę "fasolową z kiełbasą" (bez jaj) miałem w ustach. Wiec – jak bym parsknął

– to byłoby dopiero głupio – no i wypadaloby chyba! (– choc z grubsza)
– zetrzec – posprzątac.
- bo... - 'za to "coś" - jednak... - niestety...'

- to... - jakoś - przeprosić, (zapłacić?..) (- jakoś-choćby...)
- to... - moze i byłoby za co. ale - akurat... - {to} - 'przypadkowo'... - {nie byloby czym!}

Na domiar jeszcze - powiem, że choćbym nie chciał – jakby co – to jednak - może bym mógł – musieć:
przy jednym ze stolikow – własnie spożywało obiad dwóch policjantów...

- wiec chyba dobrze, ze nie parsknąłem

- bo chyba – jakby co - i by mi któraś z pań - jadnak coś uprzejme podpowiedziała... – np. w tym kierunku? - ze - wypadałoby... (coś) lub nie wypadaloby.. - cokolwiek – to choćbym nie chciał – grom jasny wie?.. - może i mógłbym... - musieć.


diabełek – ten z prawego ramienia – podpowiada uprzejmie...

- a jesli by...- to nie był - obiadek sluzbowy? - że - ani to przerwa obiadowa - ani w trakcie bezposredniej czynnosci - powiedzmy aktywnego patrolu?
– tylko byli prywatnie? w mundurkach - bezposrednio na przyklad po pracy? (- bo coś...)
- moze by – i nie chcieli zauwazyć?.. - he?

- mogłoby?.. – być?!

A kto ich tam wie!

- diabełek - odp...i-

odfasol się - i nie zadawaj trudnych pytań - bo - kiedys
- przy trzecim zbyt trudnym pytaniu - (tylko czasami oczywiscie) - podobno zbyt dociekliwa... - dla przykładu
- teściowa... (- tak mówili)
- wylatywała przez okno:):):)

dobrze, ze nie parsknąłem – bo prywatnie – czy słuzbowo – jak i wspomniany – dowolny prezydent – czy prezes – chocby z torlenu on był - czy z nylonu - mają prawo spokojnie - i – bez zakłóceń zjeść.

- no i się nagle okazuje, ze jedzą posiłki - jak każdy... - nie koniecznie od zaplecza - w towarzystwie... - powiedzymy - sety dla lepszego trawienia.

da się zjeść - bez sety, da się takze przetrawić! - i jak dotąd nie zaszkodziło nikomu.

no - proszę! - i okazuje się, że jednak polak - potrafi - i że da się gulasz - np. z kaszą - a nie koniecznie - do galarety.

A – tak nawiasem – gdyby...
- to co ja bym mógł powiedzieć – że - dlaczego niby parsknąłem? - ze mam taką głupią wyobrażnię? - czy - że mnie 'ona... - sprowokowała' ?

(a moze...) - 'podpusciła'? - diabełek środkowy - powiada... - "nie insynuujesz?.."

i tak mi każdy powie...

- no - dobra – "fasolowa z kiełbasą... - i z jajkiem" - p owiedzmy... - smaczne – nie smaczne? - nie wiem! - czy da się zjeść... - nie jadłem.

Może i na bogato
może i - za bogato?

ale – co w tym jest tak naprawde do smiechu? co tu - śmiesznego?

tak w sumie - to ja też nie wiem. ale - niektórzy tak mają - zupełnie jak w tej piosence... - była i jest - taka...

- "ja to się cieszę byle czym."

- ???

– bo wyobraziłem sobie – te fasolową.

- no – bo – co/ - że niby / takie śmieszne! , że z / jak... - z jajkiem / i z kielbasą/ - wcale nie smieszne – tylko co najwyzej nie smaczne –/ i nie wiem, czy z apetytem - czy zjeść trudno? - czy... - czy to jest... - wiec z czego się durniu smiać?

- a poza tym (i - przy tem)
- kalego!..
{- w kwestii formalnej} -
i co do... - 'maritum':
cieszyć się (chocby i byle czym) - a np. - rechotać?..

{- to także jest - pewna różnica.}

spoko! - panowie! - proszę: tylko
nie przy jedzeniu.

(- dziekuję.)

(- i - tez przepraszam...) - oczywiście. - chociaż przy jedzeniu
- przecież... (bo jak sie należy
- to czemu nie)

tak samo - jak 6.50 za zupę

- nie parsknąłem. - bo...
- co prawda... - to prawda:):)

(- przecież...)

Tak wiec – z uwagi na całokształt – lepiej przy jedzeniu nie myśleć - zanadto – może aż zanadto! – (o fasolowej). - z kielbasą... - tylko - zjeść.

Ale
– nim do ust wziąlem – (tę-że!)

(fasolową)

spojrzalem – potwiedzilem obecnosc kielbaski – jeszcze raz.

Zupa - wręcz... - usmiechała sie do mnie - ale

nie łypała
zbytecznie (do mnie - ani - na mnie...)
- tłustymi oczami... - ani nawet - oczkami z 'tluszczyku' – tylko – zachęcała kolorem... jesini
- ciepłem kremu... - z obecnoscią gęstą - z obecnoscia - widoczego – sredniego {- glupiego podobno:)}
jasia.

ot – spojrzałem a refleksja – opowiadaniowa – ale jednak – błyskawiczna...

– "widzi mi się – jasie w zupie – jak i zupa - apetyczne".

- ale i smaczne bywają!.. – co powinno się potwierdzic – przy jedzeniu,

smaczego – wiktorze.

- jadziem z fasolową pełną łyżką!

- Wiosłuj! – gorącego zanadto – nie lubisz.

Więc – jednak rozpoczynając zdanie...- od (wlaśnie) - nie parskając – i
z apetytem (– od brzegu - do brzegu) - i - z użyciem łyżki - czyli - narzędzia - (vel - 'środka') - do celu - wiosłuję.. - bo jest apetyt w sam raz.

No – i nie wiem, - czy można tak... (– powiedzieć)

"fasolowa pełną gębą"!

albo, że...

- fasolowa...
"pełna głupiego jasia"

każdy wie, o co chodzi.

- zupa? - na pewno - wiadomo, że okej.. Z kielbaską. - że z jasiem? - okęj .- ale te moje okreslenia?

- te moje fantazje? - moje fazolowe fanaberie?

- a kto ich tam wie... ale...

(- każdy! - kazdy przecież je ma...) - wiktorze... - (- wiadomo!)

no to – co ma powiedzieć – jakiś
'stołeczny' np. - Kucharz? - albo spod mińska - czy z pomiechówka mazowieckiego?..

- kiedy
i – powiedzieć – i ugotwać
– coś - musi?

- a jak
on...
- jeszcze przy tem gotowaniu
coś - musi - samodzielnie... - wymyśleć?!..

no i nie parsknąłem
– tylko żeby nie parsknąć - to na wstępie - jak tylko mi te głupie myśli przyszły
- z 'muki' ( czyli – w wykonaniu – 'tym co jest - "piętą" u dłoni') palnąłem sobie w czoło - (czego jednak nie polecam) - że takie głupoty - w bistro – przy ludziach (- do – kobiety – do dziewczyny – no – nie wiem - co i - jak powiedzieć) – do...

– do młodej?

Trudno – nie wiem1 – jednak personel żeński i - młody. - i - zdecydowanie jak dla mnie – zbyt mlody.


- no tak!..

(no - tak...) - tylko

– tylko, że
tu sie przychodzi na jedzenie
– a nie na marzenia o wczasach
z kobietą... - albo z kobietami
albo z mlodymi kobietami - z dowolną dla ciebie - tą czy tamtą – na ktore to wczasy - ani na – kobiety – zwłaszcza młode - zdecydowanie... - dla ciebie za młode - z wielu różnych powodów...

(- na które cię nie stać.)

(ło...)

[- "stać go?.. - czy - nie stać go?.."]
- tu byc... - a - by - tu być?

{'(- oto jest) - pytanie!'}

- nad talerzem zupy - czasami fasolowej...
czasami... - w sam raz

lecz - bo. - jednak.

– dziekuję. - Ja postoję.
- nie szkodzi.- Ja poczekam.

- Mi się nigdzię nie spieszy.

Poczekam.

Za dzisiec lat – to będzie - w sam raz.

'za 10 lat – to przecięż będzie – w sam raz – trzydzistka.
- albo i lepiej.
- Akuratna jak na wczasy – jak dla... a mnie...

- się nie spieszy... (...) - mi się: poczekam... - na spokojnie.

Skoro – rok – nie wyrok? - to i 10 lat – przeleci.

(- i będzie to – wlasnie to! - czyli wyspy szczęsliwe.)
– za 10 lat.

Po prostu – bajka: full wypas:) - przez
10 lat... – zupełnie niewiarygodnych marzeń! – z trzydzistką do towarzystwa – na wyspach bardzo szczęśliwych.

Tak – tak – dogaduje mi mój diabełek z lewego ramienia - ale za dwadzieścia lat - to może być tylko – Przylądek Horn! - :):):)

spokojnie wiktorze! - nabiorę doświadczenia! - i - damy rade
- za dwadzescia lat - to - przy moim doswadczeniu - i przy twoich dobrych chęciach - damy rade@:
albo mykniemy - od południa przylądkowo... - tuż przy rogu
- albo się - wciśniemy - choćby na wiosłach - przez
ciesninę magellana. - a tam... - dalej - to juz - ocean - spokojny

czterdziestki - nie takie straszne

- patagonia po drodze - nawet z czterdziestką - chocby i ryczec miała... - to jednak nie na co dzień.... - więc?

spoko! - to jes coś!
- a - jaka - tam jest ta ziemia ognista...?! - jakie tam są lodowce

- tego się bez popłynięcia nie da zobaczyć.

:):)

Do brzegu! - łykaj tę fasolowa z jasiem
– bo sam jesteś
– i nic i nikt nie pomoże:
musisz upiec – skoro wyjąłeś.

Musisz jeszcze upiec 'mięso wieprzowe ze świni' - bo tak na metce stało napisane. - wyjałeś
z zamrażalnika – do upieczenia.

- Dlaczego dziś?..

- to proste: bo wyjąłeś – trzy dni temu! – więc może jednak dziś – skoro nie wcześniej
- moze jednak łaskawie - upieczesz.
.
Upiekę – to wieprzowe ze świni – myślę jeszcze przy fosolowej. Tak sobie myslę

– 'zrazu – będzie jak wraz – z kartoflem... - do obiadu - albo – do chleba
przy śniadaniu... - z herbatą.'

- tak – czy siak – i tak - zapewne nie będzie...

- ani herbaty, ani hebacianomlecznej bawarki – ani kawowego sniadnia z mleczkiem – ani nawet kawki czy – bartonika – 'princessa' – bo księzniczki mi brak – jakiejś wnuczki – albo i małego robin-chuda. (- do rogalika albo do chałki - z miodem.)
- ech!..
- kakao! do tego
(na mleku - i z cukrem) - gotowane...
– od Wedla - co to się 22-go lipca po wojnie objawił.

– z "Delikatesów"!

– z "Domu Dziecka"?

- w CeDeCie! to było - (no tak!)

- {warsiawiak:):):) - z cedeciaka... się nagle odnalazł} - tak to własnie (- w telewizji) - leciało:

– kupione w Ce-De-Te!

– przez – pojechanie
– w wielu sprawach – (przy okazji!!! - oczywiście) – wystane w kolejce - i kupione - przez Mamę – i przygotowane w domku – przez Mamusię. - no bo przez kogo by innego – i gdzie?..


Sól? – jest, przyprawy – są... (po pół kilo kupiłem - wiec - wbród)
wszystkiego jest – dosyć: główkę czosnku – dla dwoch ząbkow - kupiłem. vis a vis - u Filipka.

- ach - te kobiety! - (- no... - "gdzie te baby?!" )

(- gdzie ci męzczyźni? - przypomina mi się
automatycznie...) - sprzed lat.

no -
"niema-niema-niema-niema!" (- nawet u Flilipka) - - nie ma nic - gratis!:):):)




- ale "pług..." - mam! (bo - robota...) – jest!..
- i to nie jeden – czyli: 1. - garnuszek

(– na gaz postawić – z przykrywką w komplecie) - i - dla lepszego pieczenia i dla... - oszczęnosci gazu - z 'kołpakiem' na wierzchu...
- albo

2. - w piekarniku – albo 3. - w prodiżu.

- albo wcale. - albo... - kupić... - na gotowo? - pytam... - nie - "za co?!" (tylko - gdzie?..)

Zapałek nie trzeba

– go wystrczy przekręcić lub pstryknąć
(– i – mięso – ze świni - jest.) - czyli –jest wszystko! - wszystko: okej!

(- nawet papierosy i zapalniczka.)

- Tylko to brzydko brzmi... że "mięso wiepszowe - ze świni." - ale – z przyprawami – na gotowo ładnie pachnie – i dobrze.

- dobrze zrobione - to i dobrze smakuje - i - mimo wieku i upływu lat - wciąż - smakuje - i pachnie -
upieczona karkóweczka

- karkóweczką...

(i wcale nie świnskim wieprzkiem) - tylko - w mojej bidzie - teraz - to mi zawsze pachnie... - Świętami! - i... ('świnką':) -)

– i pieczonym mięsem - i pasztetem - i Sałatką - Świąteczną! - tą znakomitą - z naszej - powszechnej - dawnej... - prawdziwej biedy.

Może być pięknie: - choinki nie ma, mikołaja nie ma... - karkóweczka - jest!
- wystarczy posprzątać.

{tylko – kiedyś – to były Święta – nie to, co dziś...}
- kiedyś – święta – mi – pachnialy – choinką – do żyrandola

(cholercia!...) (– mama to samo mówiła)

- czyli... - żyrandol był.

– tak - ale mieszkania były...
- trzyosiemdziesiąt!

{ale - czy w dziciństwie - Twojej Mamy? (- u... - jej Mamy?..)}

(- nie u mamy – wiktorze – {i nie u taty} i - nie u Jej mamy)

ale – pachniały – bo Święta!

(kołaczem z serem - dla młodszego brata)

– na Święta i "na bazie"
- 'wiekszego handlu' – przed Świętami - w sosnowcu
(– w handlu sieroty...)
- 'dziwczynki z zapałkami' na ziemi – na polskiej ziemi - wcielonej do niemeckiej III-ciej rzeszy.

a - Dziadek
- na pylicę...
- Babcia...- na raka...
- odeszła. - bez morfiny - z obciętą piersią.

a pózniej...

– Święta...

(- z bogatą wigilią) - i... - z ubraniem czystym – w dniu bez pracy – pachniały
- przebranym Mikołajem - ( i... - PEWEXEM.)

- gdy – wyroby... – podobne do czekolady dla dzieci – były – raczej bez zapachu, i bez samku... - a zwłaszcza bez zapachu Świąt – i czegokolwiek... - z - normalnosci nawet... - pozornej... - z czasów gierka {- mimo dobrych chęci...} - wziętej (- z 'bajek na kredyt').



Słoninki skrawek zdałobysię!.. - do – nafaszerwania mięska – od srodka. - z czosneczkem – koniecznie po wierzchu - i takze... - 'do' – i -' w' (srodek) - 'w mięsko'.

w "ejarcie" – rzadko bywam... – choć kolejek nie ma – bo wszystko zawsze - jest - na - "tip-top" przygotowane pod sprzeaż... - do sprzedaży (wiadomo... - wszysko dla klienta) - a kobiety... - to są aż trzy! do sprzedaży. - aż trzy.
- "Słucham?! - proszę???"

y - słoninki chciałem...
(- tylko...)



zdziebeczko! - w dekach – nie powiem
– skrawek!
- do mięska świńskiego faszerowania półtora kilo – od srodka – do upieczenia. – z czosneczkiem, słoninką – dla smaku - do srodka - w sam raz

- wystarczy? (...)

zdziebko mniej by poprosił.

Tak będzie akurat!!!

- w sam raz.

Coś jesczcze?

Nie – dziękuje! - wszystko juz mam!
- tylko szczęscia... - do kompletu mi jeszcze brakuje...

mówie – (i myślę)
– (o ktorejkolwiek?..) - bo ekspedientki sa aż trzy
– jak marzenie.

trzyziesci groszy poprosze.

To bardzo się cieszę! - i z całego serca
się cieszę i...
– dziekuję.

- dziekuję.

Do widzenia.
........................................... .

Za drzwiami – słyszę...- chyba jej... - jednak uśmiechnięte myśli:

" tylko 'szczęscia{?..}' - do kompletu..."
mu brak...

- "Jej" (- mojej...)

- mojej... - fortuny kochanej... - uśmiechu... - do pragnień - z tęsknoty

- z miłosci... - do... - do
- 'domowego'!..

(- ciepła...)

tylko - tego...
mi - "do szczescia - brakuje..."

- lub?..

lub... (- protezy). -:):)

28. 10. 2021 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2012-10-19 Dodano: 2021-10-27 13:51:46

Ten wiersz przeczytano 2467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Wesoły Tematyka Jedzenie Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie