Grom

1.Pewien facet.
Miał swój dom.
Codziennie mówił
Modlitwę swą.

2.Prosił o bezpieczeństwo
i spokój.
Modlitwa jego.
Ogarniała pokój.

3.Pewnej nocy
Przyszedł grom.
Facet uklęknął.
Z modlitwą swą.

4.Modlitwą swą.
Wypełnił dom.
Lecz w jego dom.
I tak walnął grom.

5.Teraz jego dom.
W który walnął grom.
Który wypełniał modlitwą swą.
Nadawał się już tylko na złom.

6.I już nie ma bezpieczeństwa.
Nie ma spokoju.
Chociaż o nie prosił.
W swoim pokoju.

7.Teraz nie ma już nic.
Teraz liczy sam na siebie.
Już w nim nie tkwi myśl jedyna
W imię ojca ducha syna…

autor

myślącyinaczej

Napisany: 2021-08-10 Dodano: 2021-08-11 11:29:15

Ten wiersz przeczytano 1033 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie