GRZECHY...

przychodzą nocą
grzechy me zgubione
dotykają uczuć
marzeń co zranione...

wnikają powoli
w duszę niepokorną
otwierają oczy
są myślą przekorną

pytają o winę
same będąc karą
pokutę wzywają
chcą bym żył swą wiarą

dusza uśmiechnięta
w woalu nagości
pokuty nie będzie
bo ufam miłości...

.... czy grzechem jest miłość w czystości zrodzona...On to oceni gdy życia dokonam...

autor

Sfinx

Dodano: 2007-04-12 19:45:26

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 59

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie