Gwiazdy
wierzę,że gwiazdy wskazały
drogę oświeciły
okna złocistym blaskiem
w nich ślad przeznaczenia
można iść w ich świetle bezpiecznie
gdy w spojrzeniu objawia się miłość
jeszcze taka nieśmiała i nieznana
sercu,lecz Ty Panie ją dajesz
w lazurze malujesz ogrody kwiatowe i
na chwile raj przeżywać w kochaniu
czyż nie szczęście podnieść
swój żal i boleść do radości
gdy gwiazdy wskazują drogę
oddać miłości swe życie chodżby
była niespełniona lecz ofiarowana Panu
A gdy równonoc wiosenna budzi
Poezję aby ofiarowała wenę poetom
i gwiazdom nada moc czarowną
słońcu siłę ciepła,drzewom listki
kwiatom woni i nam spełnionej miłości
Komentarze (12)
Śliczny wiersz.
Gwiazdy, to one często wskazują nam drogę, bo to takie
życiowe drogowskazy.
Ładny pełen optymizmu przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
ma klimat
Z miłością można i do gwiazd, wszystko wokół rozkwita
i jaśnieje blaskiem.
Z pozdrowieniami
dziękuję anna,BordoBlues..miłej nocy
A gdy równonoc wiosenna budzi
Poezję aby ofiarowała wenę poetom
- świetna fraza, nie wiedziałem, że wtedy budzi się
wena.
pozdrawiam, serdeczności :):)
tam gdzie jest miłość- wszystko wydaje się piękne i
pachnące.
dziękuję jadgrad,,,miłego wieczoru
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam.
dziękuję zuza n,valanthi,,miłego wieczoru
Pięknie
Element kosmosu, metafizyki, poezji, wiary w jednym.
Wyszło smacznie.