Gwiazdy i blizny
Pokiereszowałem sobie głowę
gwiazdami
zaufałem
spadający liść
nie ma dla mnie miejsca
podaj mi rękę
w skale i kamieniu
utopię serce tęsknię
za błękitem twoich oczu
warkoczami plecionymi
kometami
nikogo tu nie ma zostały
gwiazdy i blizny na głowie
-
autor



kamień



Dodano: 2023-05-13 11:07:48
Ten wiersz przeczytano 400 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
U Ciebie zawsze jest głęboka, poruszajaca treść.
Tu odczuwam pewne uwęzienie w pulapce myślenia, które
projektuje bolesne obrazy i wywołuje tęsknotę.
Jeszcze raz ślę Ci serdeczności oraz pytanie -
dlaczego Cię nie ma ostatnio pod moimi wierszami?
Wiem, że daleko im do Twoich, ale zawsze miło było
czytać Twój komentarz..
Miłej niedzieli Michale:)
Piękny utwór, pozdrawiam
Piękna melancholia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękny wiersz!
Wymownie wyrażone rozczarowanie i zwątpienie w
otaczający świat, a dokładnie w człowieka...
Przebudzenie po dotknięciu gwiazd. Zupełnie jak
zejście z marzeń na ziemię i tęsknota za miłością, bez
której życie świeci pustką.
Poruszająca melancholia.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Bliska mi melancholia,
z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie.
Wzruszylam sie
Pozdrawiam
Tesknota i przekaz wiersza porusza. Pozdrawiam :)
Wzruszający smuteczek i tęsknota...pozdrawiam kamyczku
Określenie "zaufałem ludziom" jest zbyt ogólnym
pojęciem, warto odnieść się osób z bliskiego
otoczenia, z którymi mamy na co dzień do czynienia.
Nie wszyscy są ufni i nie wszyscy zasługują na
zaufanie. Intuicja i ostrożność pomagają uniknąć
przykrych sytuacji. W sprawach sercowych nie
wypowiadam się, bo każdy z nas kieruje się takimi
uczuciami i emocjami, jakie odnajdujemy w swojej
wrażliwości i osobowości.
Pozdrawiam z podobaniem wiersza, choć smutek nie
napawa optymizmem.
Smutny przekaz z życiowym doświadczeniem.
Pozdrawiam
Marek
smutny wydżwięk.
Pozdrawiam z plusem