Gwiaździsta
Nasze słońce jest jak motyl
w ogrodzie galaktyki
z tysiąckrotnie większymi
patrząc w niebo przenikane wiatrem
ona gwiaździsta wie czym jest dzień
bo nocą budzi się
potem dzień wstaje bez obietnic
że jakoś zleci
jego przysięgi
przesuwają się na jutro
w przyszłość za mgłą
ale jesteśmy na jakby rzece
z naprzeciwka płyną statki
więc razem dzielimy los
w końcu opadają owoce dnia
w jego liściach się wspomina
to był prawie raj
a odszedł

Damahiel



Komentarze (57)
Niestety nic w życiu nie trwa wiecznie, z podobaniem
dla refleksji, pozdrawiam serdecznie.
szkoda, bo taki raj, choć prawie, to i tak jest
szczęście :-)
Nie wątpię, że jesteś prawdziwym facetem. Ja się
przyczepilam bardziej do tego,, prawie,,, ale
faktycznie, może stałby się całym rajem :)
Jeśli urazilam to przepraszam :*)
Życzę udanego, niedzielnego popołudnia Pawle :)
Miałem już przyjemność przeczytać i skomentować Twój
ciekawy wiersz Pawle. :)
Pozdrawiam serdecznie oczekując następnej Twojej
publikacji.
Podoba sie wiersz, na TAK.
Pozdrawiam Pawle.:)
nic nie trwa wiecznie...
Ładnie.Pozdrawiam.
To właśnie nasza Ziemia. Taką ją kocham. :)
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam
Ciekawy wiersz
Pozdr
wzlatujemy motylem ponad rzeką by każdego dnia osuszać
skrzydła uśmiechem :) ładny wiersz :) pozdrawiam
ps "dowcipy własnego pomysłu" super
pierwszy i z blondynką naj ;)
Nic w życiu nie trwa wiecznie,wspaniały
wiersz,pozdrawiam ciepło :)
tak w życiu bywa na ziemi z rajem
wiersz fajny
serdecznie pozdrawiam
Mam wrażenie, że człowiek coraz bardziej oddała się od
raju na ziemi...
Ciekawy wiersz Pawle.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Ciekawy ten raj, obiecany przez poprzednie władze, ale
może się zbudować uda.
gdy prezydentem został Duda