Gwiezdne marzenia.
rozpadłam się
na pył
kosmiczny
bez celu
błądzę między
gwiazdami
złóż mnie
chcę być
jedną z nich
przecież wierzysz
w cuda
autor
Retrospekcja
Dodano: 2009-04-20 00:04:31
Ten wiersz przeczytano 1400 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
:-)
przecież wierzysz
w cuda
-...to co urzekło najbardziej...
No cóż,każdy zazdrości gwiazdom-pozdrawiam!
Tak to prawda cuda się zdarzają mhmmmmmm jeśli tylko
tego bardzo pragniemy ...
Rozmarzyłem sie jestem na tak...lubie marzyc...
jak juz pisalam: uwielbiam Twoje wiersze:) i takze
wierze w cuda:)
rozpadają się nasze marzenia, i wszystko wokół...
nadzieja pozwala je ożywić, jak nas, wtedy trwamy...
dobry wiersz... pozdrawiam
Krótko i na temat...wspaniałe marzenia
Odrodzisz się sama jak Feniks z popiołów. jak zwykle
ładnie.
prośba coś w stylu "jeśli nie chcesz mojej zguby...."
ale od czego są marzenia i wyobraźnia... na tak! :)
Pięknie i zwiężle, przy pomocy kilku słów
przedstawiony stan w jakim (jesteś?).
Plus. Pozdrawiam i miłego dnia życzę.
Wymownie z nadzieją. Bardzo plus.
"gwiazdy" już nie tylko tańczą ..ale i
marzą..:))+pozdrawiam
Rozpadamy się a potem na nowo tworzymy i żyjemy dalej
pozdrawiam
Spoko, będziesz złożona - nie przez cud,
a przez grawitację : gwiazdy się rodzą z pyłu, przez
kontrakcję!