Gwiezdny taniec

Ktoś rozsypał srebrny pył,
pogubił gwiazdy
małe,duże
byśmy mogli zamykając oczy
udać się w podróż
gdzieś gdzie nikt szukał nas
nie będzie,
gdzie tańczyć będziemy
dopóki ostatnia gwiazda
błyszczeć będzie pod
stopami naszymi,
a czas istnieć przestanie.
Tańczmy póki sił i życia
starczy otuleni czernią nocy
przy blasku księżyca.
A w oczach niechaj skrzy
się żar nieopisanej radości.

autor

*maciek*

Napisany: 2005-09-05 Dodano: 2005-09-06 11:40:47

Ten wiersz przeczytano 752 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie