W hałasie codzienności...
Tyle niewypowiedzianych słów,
Niezauważonych myśli,
Niespełnionych marzeń.
Hałas codzienności...
Tylko jeden człowiek.
Zamknięty w sobie,
Jak w pustym pokoju,
Zagłuszony ciszą własnej samotności,
Potrzebujący pomocy,
Przyjaźni,
Wsparcia,
Odrobinę miłości i zaufania...
Czy nigdy nie jesteś do niego podobny?
Komentarze (3)
pięknie napisane :) ja owszem jestem często do niego
podobna :) podoba mi się: zagłuszony ciszą własnej
samotności :) /+/
Warto a nawet trzeba się nad nim zastanowić, po
pierwsze ludzie samotni sami muszą szukać kogoś kto
ich z tej samotności wyrwie a po drugie nie łudźmy się
niech osoba samotna nie szuka przyjaciela bo go nie
znajdzie, przyjaciel to gatunek wymarły, musimy się
zadowolić kumplami, znajomymi itp.
Refleksyjny, warto się przy nim na chwilkę zatrzymać,
zastanowić.