Heros, au...

gips, spękany dzień sączy
się delikatnie przez mgielnie
pogięte i mające za sobą
lata świetności, przesłony żurawi

wróciłem jak ranny śpiewak, napić
się wody, mrużąc ustami każdy łyk
żeby kropelki, oczyściły oddech
jak niedopałek, gruźliczników sen

zapadnie, nim wsteczne kółko
wypełni tchawice, odrzucając wizje
otworzenia kolejnej paczki, zemsty
cukrzyka, wolę zarzucić minę

niech dom wybuchnie w niewiedzy,
że zmęczony i padł jak kaleka
po produkcji, zapomniałem o czasówce,
głuchym biegu w pantografach

wpuszczę jeszcze kilkanaście,
aby całe miasto prąd na waty,
zakrwawionej kulce, odcisnęło

w listach pierwszej zmiany

"zmęczenie materiału nie ma prawa bytu"

autor

K4K_AFK

Napisany: 2008-04-22 Dodano: 2008-04-22 07:05:51

Ten wiersz przeczytano 765 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie