Historia
Kiedy byłem młody, historia minęła.
Trwało odwieczne „dzisiaj”.
Nikt do niczego nie dążył,
nikt z nikim nie walczył.
Mówiono wprawdzie coś o walce o pokój,
ale walka ta była równie realna,
jak zapowiadane „dogonienie i
prześcignięcie”
wolnego świata.
A później historia znów zaczęła się
dziać.
Pamiętam tę euforię, że niezmienne
zaczęło się zmieniać
i że znów coś od nas zależy.
Dziś historia płynie coraz szybciej,
Zapiera dech i budzi strach.
Mało kto już pamięta o wojnie na górze,
kiedy obok nas toczy się prawdziwa
wojna.
Nurt historii niesie nas
uporczywie starających się utrzymać na
powierzchni
i trudno się dziwić,
że zaczynamy tęsknić do czasów,
gdy przyczajona historia
sprawiała wrażenie, że minęła.
Komentarze (11)
Nie wierzę że Ty Michale do tego właśnie tęsknisz. Ty
który uważasz polityczne paszkwile za swoje największe
osiągniecie artystyczne. Przynajmniej cos takiego
pisałeś. Ty który pochwalałeś chamstwo na ulicach i
wytłumaczyłeś gwiazdki na zderzakach. To przecież Twój
świat, Twoja walka. Ale wiersz zaciekawił. Pozdrawiam
z plusem:)))
A jednak historia kołem się toczy. Wojny się kończą,
zaczynają na nowo; ludzie z całych sił próbują żyć
lepiej, a wychodzi, jak wychodzi.
Pozdrawiam serdecznie.
Ja nie tęsknię, bo nie pamiętam.
= nie big a bieg //sorry za pośpiech
Dzisiaj (a wiem to na pewno) - nie ma jednej historii
na jeden big dziejów. Każdy ma swoją historię z własną
teorią. Jakież to smutne, ale niestety prawdziwe.
Historia zawsze sprawia takie wrażenie. To z nami, jak
słusznie napisała Anna2, jest coś nie tak.
Świetny wiersz.
Pozdrawiam.
dziś mamy wrażenie, że nam coś umyka, ale w dłuższej
perspektywie - historia się powtarza, a my nie
wyciągamy wniosków.
Jastrzu, za komuny walki na szczycie władzy były
równie zawzięte i bezwzględne, jak teraz, z tym, że
bez mediów nikt o nich nie wiedział, podobnie jak o
ekscesach elity władzy, która miała w swoich rękach
wszystko, ale starannie było to ukrywane. Tak więc
przypominało to jazdę pociągiem z zakrytymi oknami, a
nikt nie widział, jak szybko jedzie.
Nurt historii potem przyspieszył, a po 24.02.2022
jeszcze bardziej, bo jak wojna za progiem to jednak
jest inaczej.
Pozdrawiam a wiersz ciekawy.
Pozwolę sobie za Anną. Uczniowie z nas marni.
Pozdrawiam
Nie, nie minęła.
Historia w kółko się powtarza, jest dobrą
nauczycielką- a my kiepskimi jej uczniami.
Przenikliwie, doskonale ujęte!
Klasa dziennikarstwa czystej wody.
Głos mój i szacu jest twój!!