Historia jednego Zeflika

czyli dzisio momy wypłata

Jo Wom tu teras opisza historia jednego Zeflika,
co miyszko z babom, z dzieckami, tu we wsi, miyndzy nami.
Spokojny zywot prowadzi, żodnymu nie zawadzi
i tak jak inne chłopy na gruba jeździ do roboty.
Wongel kopie na dole i jeździ zawsze na kole.
Przyszoł w końcu dziyń wypłaty i wraco do chałpy ożraty.
Do baru se wloz na piwo, ale wiycie jak to bywo,
tam zawsze som koledzy i wypiół tych piw siedym.
Baba czeko już na progu i mu pado: chwała Bogu,
żeś sie już w końcu znot, bo synek ci obiod zjot.
Wolisz pić piwo z somsiadym, to nie dostaniesz rolady,
dzieci czekajom boroki, boś im obiecoł szkloki.
Żol sie chłopowi zrobiło, że go tak długo nie było,
legnoł do łózka zaros,nie ściongnol ani galot.
Rano zaś cza stować, na szychta sie rychtować,
bo choć piwo smakuje, w robocie on nie bomluje.
Po szychcie biere klocek i dudom gno galopym
żeby baba przeprosić i dzieciom prziwiyś szkloki.
W chlywiku ryczy koza, cza jom puscić na trowa,
wczora nic nie dostała, to czamu by nie ryczała.
Cały dobytek głodowoł, bo Zeflik zamanewrowoł.
Dzisiej, chocioż jest słaby, to on sie boji baby.
Chocioż swoji wysłyszoł, to musi siedzieć cicho.
Żeby baba mu pszoła, to idzie do kościoła
w niedziela razym z dzieckami i innymi ludziami.
Idzie tesz do spowiedzi i w piyrszej ławce siedzi.
Somsiedzi sie dziwiajom,jak oni sobie pszajom,
dzieci som dumne s taty,aż do nastympnej wypłaty...

Chociosz baba sie wkurzi i swoji czabydzie wysłuchac,
to na dole sie kurzi i kark cza czasym przepłukac.

autor

stan09

Napisany: 2004-09-03 Dodano: 2006-03-01 17:22:24

Ten wiersz przeczytano 724 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie