Historia może jeszcze poczekać

Nie będę pukać,
do nieba bram.
Czego tam szuka,
prostak i cham.

Nikt nie wysłucha,
nędznej postaci.
Tym bardziej ducha,
co wiarę stracił.

Nawet nie zdołam,
pośpieszyć krok.
Choć ktoś zawoła,
spuści też wzrok.

Też nie wyzwolę,
w sobie radości.
Zostanie boleść,
i ślady złości

I tylko echo,
będzie powtarzać.
Ufałeś grzechom,
to winę stwarza.

Wracaj do ciała,
lepiej nie zwlekaj.
Historia może,
jeszcze poczekać.

autor

Grand

Napisany: 2022-10-01 Dodano: 2022-10-01 10:16:11

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie