Huśtawka

Niesamowity wiersz...
Pozdrawiam z uznaniem :)

Piękne, nietuzinkowe wersy o śmierci.
Czytałam z przyjemnością :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Wnikliwie przeczytałam i jestem pod wrażeniem. I
wiem,ze przeczytam go ponownie,bo za każdym razem
odkrywam cos nowego...

'bluszczyły się po błękicie'(...) baardzo mi się
podobają wersy w tym wierszu. I kieszenie myśli, tak
pojemne... przy ostatniej strofie stoję, i zawracam.
Kiedyś miałam huśtawkę za oknem, przeżartą rdzą, na
zarośniętej czyjejś działce. Ona nadal tam stoi, nigdy
jakiekolwiek dziecko na niej nie huśtało się.
Patrzyłam na nią każdego dnia, z czwartego piętra
mojego bloku - ja i ona/huśtawka, dwie samotne
kobiety, zachodzące rdzą.
Pozdrawiam Ankhnike, do zobaczenia w wierszach

ŚWIETNY wiersz, o tej co kiedyś po każdego przyjdzie,
pozdrawiam ciepło.

Ciekawie i nietuzinkowo piszesz o śmierci, która
zawsze przychodzi nawet jak jej nie chcemy.
Ankhnike, mroczny wiersz, który zmusza do przemyślenia
o tym, co jest nieuniknione...

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i mimo wszystko
uśmiech zostawiam, Ola:)

Pierwszy wers... I wiedziałam, że chcę go przeczytać
do końca.

Piękny!Bardzo, bardzo...

Dziękuję za odwiedziny przesyłając moc serdeczności.
:)

Wiersz o dość mocnym klimacie :) Pozdrawiam serdecznie
+++

Wpadłem ponownie licząc na nowy wiersz szanownej
autorki. :)

Witaj An:)

Temat którego niestety nie da się uniknąć w naszym
codziennym życiu:)
Chociaż staram się jak mogę nie myśleć:)

Pozdrawiam serdecznie:))

Za Zosiakiem znakomity wiersz :-) pozdrawiam

Byłam, ale do niektórych wierszy wracam.

Znakomity wiersz.