Idąc samotnie
Idąc samotnie przez rzękę samotności
próbuje przebić się przez tłum gapiów
gubiąc swój świat maleńki
chce się odnależć
zaczynając wszystko od nowa
wchodząc w inny wymiar życia
nie oglądając się za siebie
nie zmieniam się
nie potrafię...
Zmiany nie zawsze są dla nas dobre:(
autor
zagubiona 16
Dodano: 2008-08-08 08:41:19
Ten wiersz przeczytano 563 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
za dużo tej samotności! Nie można by tego zastapić
jakaś metaforą albo czymkolwiek innym. Dwie linijki i
człowiek ma dość a reszta przecież jest całkiem
dobra..