idę...
prośba do Niego
aby móc
dawać radość
posiać w ogrodach wizerunek
nie oblicza lecz duszy
bogato kwiatami wzejdzie
nieśmiertelnym zapachem
ludzkość zachwycić
bezgraniczne pola obsiane
napotkane kamienie
bolą nogi
łokcie poobijane
nie ułatwia
idę..
Komentarze (19)
ważne by iść do przodu
podoba mi się tematycznie prowadzony w treści dialog
dwóch światów duszy i ciała
chociaż już wszystko odmawia posłuszerństwa to jednak
chcemy iść dalej co podkreśla dobitnie
wiersz/miniaturka/
Zwiezle zawarta mysl. Podoba mi sie. Glosuje i
serdecznie pozdrawiam.
no...wreszcie coś uduchowionego...tak na post
niemal..ładne,orginalne,życze spełnienia postanowień!
Prośba na pewno zostanie wysłuchana,ja się przyłączam
bo też czuję taką potrzebę.
Wzruszył mnie wiersz Droga nie jest łatwa ale wiara i
przekonanie jest drogowskazem do dobra Na tak
Pozdrawiam
idż ,wędruj,zdobywaj ...i pisz dalej koniecznie- bo
robisz to pięknie !
I ja również pójdę o to prosić, pójdę nawet wtedy, gdy
będę wiedzieć, że nie On na mnie czeka, a tylko
śmierć. Marku, ja też dziękuję. I jednocześnie
przepraszam.
Dziś powiem krótko. Cudownie - droga do Nieba.
idziesz ciekawą drogą, piękny wiersz
a idź, idź.......ja też niedługo pójdę na działkę,
wszak wiosna za pasem, posiać w ogrodzie różne
wizerunki.....
....piękny ten Twój wiersz, daje do myślenia...
choć wiersz krótki - trudna ta droga ...
:)
to nasze ziemskie wędrowanie ma sens, nadany, lecz i
którego sami winniśmy szukać, w innych, niosąc im to
wszystko - wbrew i pomimo, co w wierszu zawarłeś...
mądre przesłanie... pozdrawiam
Proście a będzie wam dane...najważniejsze to iść, nie
oglądać się za siebie. Zadumany ten wiersz...