Idę do Ciebie
Gdy idę wydeptaną ścieżką do Ciebie
żądzą prowadzona,
już wiem
poddam się całkowicie .
Twoim rękom,
które tak delikatnie skażą mnie na obłęd
A Ty mnie rzeźbisz
starannie każdego dnia
Ja milczę. Uśmiecham się tylko.
Wracam.
Pragnieniem rozbudzona
na rzęsach niose pył rozkoszy
Twoim imieniem wzywam deszcz
kroplą jestem niepowtarzalną.
Idę wydeptaną ściezką,
a trawa w milczeniu godzi się
pod naciskiem mych szybkich kroków
mych myśli pewnych
mych wciąż nieodgadnionych uczuć.
dla R. "Jedyną rzeczą, która umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej." / Le Guin Ursula
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.