Igrzyska

Dziwny sen miałem ostatniej nocy
Tak mnie wymęczył i sponiewierał,
że się zbudziłem pełen niemocy,
jak po przegranej bitwie generał.

Były igrzyska. Śniegu po pachy.
Zima się z wdziękiem srozy lutowo.
Tłumy, banery, ochy i achy
i gender jako kluczowe słowo.

Siedzę zdziwiony. Zerkam przekąsem.
Minę mam niczym kaktus w donicy.
Na lodzie tańczy dwie panny z wąsem
i raczej żadna nie ma macicy.

Graja muskuły. Szerokie karki.
W tańcach na lodzie to jest rzecz gustu.
I sukienusia wprost od dziewiarki
jednak nie dojrzysz ni grama biustu.

Przerzucam kanał po raz dwudziesty
Gorzką herbatkę zagryzam tostem.
Wszędzie medale, w nastroju fiesty
biorą dziewczyny, z lekkim zarostem.

Kibice swojej woli nie kryją
co się rozwija i nie przygasa,
że wygra lady z łabędzią szyją,
którą ukrywa poniżej pasa.

Ideologia tłucze kokosy.
Rozsądek głupie stawia pasjanse.
Prawda ostatnie wyrywa włosy
i szuka gdzie tu są na równe szanse.

Wstałem jak jerzyk ze sterty liści
parzę czy oczy me dobrze widzą,
a tam alpejki i biatloniści,
którzy płci swojej się wciąż nie wstydzą.

Śledzę igrzyska choć naszych leją,
lecz to właściwie mnie już nie złości,
gdyż mogę cieszyć się tam nadzieją
namiastki w świecie tym normalności.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2022-02-19 Dodano: 2022-02-19 16:38:31

Ten wiersz przeczytano 1451 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie