Imago

Wieczorem czytam synowi przed snem bajkę
o Kocie w Butach. Przedstawiam postacie:
młynarczyk Lebioda, księżniczka Idiotka.
Żyli długo i szczęśliwie w związku opartym
na oszustwie. I ten cholerny Kot - karierowicz,
morderca w czerwonych butach. Skur****
najgorszy, bo nie wiadomo jaki miał motyw. A
mąż dojrzały nie może być przecież jako dziecko.
Dlatego rozdzielam światy. Z pewnością depczę
trawę Faerie i odcyfrowuję wzór na korze drzew
nie dotykając ziemi gołą stopą. Wiem i oceniam,
lecz widzę też, kiedy po raz ostatni mogłem
przekroczyć rzekę. To było w tym roku, gdy
nie wyszedłem wraz z pierwszym śniegiem na
sanki. Potem zacząłem dzielić rzeczy na potrzebne
i niepotrzebne. Umarłem. I leżę teraz w kokonie,
a po wewnętrznej stronie powiek tańczy
czerwony smok. Nie pozwala zasnąć. Nie pozwala
się przebudzić. A przecież gdy byłem dzieckiem,
mówiłem, czułem, myślałem jak dziecko.

autor

krimzon

Dodano: 2007-07-02 17:46:34

Ten wiersz przeczytano 806 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie