In nomine Patris, et Filii......

Gdy na Twojej szyi sznur pętlę zaciska,
kiedy tchu ci braknie a w oczach strach błyska,
wtedy w pusty czerep jak woda do dzbana
wlewają się myśli… mateczko kochana(!)…

Czemuż ja był ślepy na krzywdy drugiego…
czemuż ja lżył brata - swojego bliźniego…
czemuż myślał tylko o swojej koszuli…
czemuż, to(!?) ach czemuż pętla dziś mnie tuli…

Czemu(!)ż pytasz wszarzu* - ciasno ci pod szyją?
poczekaj już diabli w smole cię wymyją…
Nim w kotle wymoczą, wodę w nim podgrzeją,
byś pojął dlaczego - żegnasz się z nadzieją…






*wszarz - o kimś podłym, pozbawionym zasad
moralnych.


(11:30)

W tym wierszu - wszarz - jest środkiem
podnoszącym ekspresję, jak również formą
kontrastującą z ogólnie przyjętymi normami.
A propos - cóż jest takiego szczególnego
we wszarzu, że budzi on tak zróżnicowane
reakcje... a przede wszystkim - wstręt...?
Kto się pokusi o odpowiedź...





excudit
lonsdaleit

08:31 Czwartek, 10 marca 2011 - pochmurno, opady drobnego deszczu.

autor

lonsdaleit

Dodano: 2011-03-10 08:33:31

Ten wiersz przeczytano 740 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie