Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

inspiracje

Под венком лесной ромашки
Я строгал, чинил челны,
Уронил кольцо милашки
В струи пенистой волны.

Лиходейная разлука,
Как коварная свекровь.
Унесла колечко щука,
С ним-милашкину любовь.

Не нашлось моё колечко,
Я пошёл с тоски на луг,
Мне вдогон смеялась речка:
«У милашки новый друг».

Не пойду я к хороводу:
Там смеются надо мной,
Повенчаюсь в непогоду
С перезвоною волной.

S. Jesienin. 1911.
***********************************
*
tak to widzę w wolnym tłumaczeniu
*

mając na głowie wianek rumiankowy
na brzegu rzeki konstruuję łodzie
wtem pierścień z palca spadł zaręczynowy
natychmiast zniknął tonąc w bystrej wodzie

wszystko przepadło gorzka separacja
cieszy się z tego niedoszła teściowa
bo jakże podła ta szczupacza nacja
pierścień od lubej gdzieś w głębinach chowa

szukałem długo klejnot się nie znalazł
żal ściskał serce gdy szedłem przez łąkę
a za mną rzeka drwiąc ze mnie się śmiała
że teraz ryba da mi płetworękę

nie dla mnie jest już weselny korowód
śmiać się nie będą rzeka wieczny da sen
w tę niepogodę odpłynąć mam powód
po cóż bić ma dzwon gdy z falą ślub wziąć chcę

*

no a to jako inspiracja powstało
*

Nieśmiałe marzenie

Usnął wiatr w szuwarach, martwa fala pluska.
W księżycowym blasku błyska rybia łuska.
Czekam już na brzegu wśród mokrego piasku,
kiedy twoja postać wynurzy się z lasku.

Łódź już na nas czeka, gotowe są wiosła.
Skoro tylko przyjdziesz w dal nas będzie niosła.
Na wyspę co z wodnej toni się wynurza,
będzie tylko naszą chociaż nie jest duża.

Chciałbym tam zbudować dla rodziny chatę,
razem w niej zamieszkać pod solidnym dachem,
oraz sad uprawiać byśmy jeść co mieli,
mam chęć wszystkie chwile wspólnie z tobą dzielić.

Z dala od języków, co roznoszą ploty,
od ludzkiej niezgody i wszelkiej głupoty.
Pragnę być przy tobie z wieczora i z rana.
Szczęście chciałbym dać ci moja ty kochana.

Jednak tego nie wiem czy tak samo myślisz
i porzucisz wszystko by być panią wyspy.
Piękne to marzenie lecz życie wie swoje.
Gdyby się spełniło - o szczęście ty moje...

Argo.

autor

Argo

Dodano: 2022-08-10 16:39:32
Ten wiersz przeczytano 629 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

jastrz jastrz

Inspiracja zacna, chociaż wiersze różnią się
nastrojem. Jesienin mówi o straconej nadziei, Ty
nadzieję wciąż masz...

PS. No i gratuluję przekładu.

anna anna

brakuje mi już biegłości w czytaniu po rosyjsku, ale
tłumaczenie mi się podoba.
Drugi wiersz o marzeniu - do spełnienia (tylko dziś
trudno znaleźć taką miłość)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »